بررسی تأثیر ابعاد عدالت سازمانی بر رضایت شغلی پرستاران و بهیاران
نتایج پژوهش پرستاری در کشور نشان می دهد:
بررسی تأثیر ابعاد عدالت سازمانی بر رضایت شغلی پرستاران و بهیاران
از آنجا که از یک سو عدالت رویه‌ای بیشترین تأثیر را بر رضایت شغلی دارد، اما از سوی دیگر ارتباط این بعد از عدالت با تعارض کار – خانواده به تأیید نرسیده است، لازم است سیاست‌ها و رویه‌های مدیریت با توجه به هر چهار بعد عدالت تنظیم گردند تا روند بهبود نگرش‌های شغلی و سازمانی تسهیل و تسریع شود. ، پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی، و از منظر گردآوری اطلاعات و داده‌ها از نوع توصیفی پیمایشی با عنوان « بررسی تأثیر ابعاد عدالت سازمانی بر رضایت شغلی پرستاران و بهیاران (نقش واسطه‌ای تعارض کار – خانواده و تعهد سازمانی) » بود.
جامعه آماری مطالعه، ۴۴۰ نفر پرستار و بهیاران بیمارستان‌های خصوصی شهر شیراز می‌باشد. حجم نمونه بر اساس جدول کروجسی و مورگان، ۲۰۵ نفر در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات، تلفیقی از چهار پرسشنامه بسته و استاندارد است. امتیازدهی پرسشنامه به‌صورت لیکرت پنج گزینه‌ای بود. داده‌ها با بهره‌گیری از روش تحلیل مسیر و به کمک نرم‌افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بر اساس یافته‌های مطالعه رضایت شغلی توسط همه ابعاد عدالت سازمانی افزایش می‌یابد و در این میان عدالت رویه‌ای بیشترین اثرگذاری را با رضایت شغلی دارد. هم‌چنین نتیجه تحلیل مسیر نشان داد که رابطه بین همه ابعاد عدالت سازمانی و تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری می‌باشد، اما همه ابعاد عدالت سازمانی بجز عدالت رویه‌ای سبب کاهش تعارض کار – خانواده می‌شوند. در نهایت نتایج نشان‌دهنده رابطه مستقیم و معنادار تعهد سازمانی و رضایت شغلی، و رابطه معکوس و معنادار تعارض کار- خانواده با این متغیر است.
رضایت شغلی به‌عنوان یکی از متغیرهای مهم مورد مطالعه در رفتار سازمانی، موضوعی است که مورد توجه خاص مدیران در سازمان‌ها می‌باشد، بگونه‌ای که برخی آن را به‌عنوان هدف نهایی و غایی مدیران در مباحث رفتار سازمانی تلقی می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی تأثیر ابعاد عدالت سازمانی بر رضایت شغلی پرستاران و بهیاران با توجه به نقش واسطه‌ای تعارض خانواده و تعهد سازمانی صورت پذیرفت.
روابط عمومی انجمن پرستاری ایران
