بررسی علل خشونت علیه پرستاران در بخش روانپزشکی
نتایج پژوهش پرستاری در کشور نشان می دهد:
نتایج پژوهش پرستاری در کشور حاکی از آن است که خشونت علیه پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی شیوع فراوانی دارد.
به گزارش روابط عمومی انجمن پرستاری ایران : در این مطالعه « توصیفی – مقطعی» با عنوان « بررسی فراوانی خشونت و عوامل تعیین کننده آن در پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی» ۱۴۴ نفر از کارکنان پرستاری (تعداد ۶ نفر بهیار، ۱۳۰ نفر کارشناس و ۸ نفر کارشناس ارشد) شاغل در بخشهای روانپزشکی بیمارستان آموزشی- درمانی رازی تبریز در سال ۱۳۹۳ به روش سرشماری انتخاب شدند.
داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خشونت محیط کار در محیط‌های بهداشتی جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و به کمک نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس نسخه ۱۶ انجام شد.
نتایج یافته‌ها نشان داد خشونت‌های روانی و فیزیکی به‌ترتیب با فراوانی ۵/۹۶ درصد و ۳/۸۳درصد، بیشترین نوع خشونت و خشونت‌های فرهنگی و جنسی به ترتیب با فراوانی ۰/۲۷درصد و ۷/۹درصد کمترین نوع خشونت در محیط کاری پرستاران بود.
بیشترین واکنش پرستاران نسبت به خشونت، دعوت کردن فرد مهاجم به آرامش (۸/۲۷ درصد) بود. پرستاران، افزایش منابع نیروی انسانی (۷/۱۶درصد)، آموزش کارکنان (۷/۱۵درصد)، وجود اقدامات امنیتی در بخش‌ها (۱/۱۴درصد)، وجود دستورالعمل مواجهه با خشونت (۶/۱۳درصد) و جدا کردن بیماران قضایی از سایر بیماران (۸/۱۲درصد) را مهم‌ترین عوامل پیشگیری‌کننده خشونت محیط کاری گزارش کردند.
عمده‌ترین عوامل مستعدکننده خشونت علیه پرستاران نسبت پایین تعداد پرستاران به بیماران (۸/۱۲درصد)، نبود امکانات امنیتی به موقع (۹/۱۰درصد)، مسایل حقوقی و قضایی بیمار (۲/۱۰درصد)، برخورد نامناسب پرسنل بیمارستان با بیمار یا همراهان بیمار (۸/۸درصد) و نبود برنامه آموزشی درباره پیشگیری از خشونت (۳/۸درصد) بود.
با توجه به شیوع فراوان خشونت علیه پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی ضرورت ارتقاء مهارت‌های ارتباطی پرستاران، تدابیر امنیتی، آموزش کارکنان درباره مدیریت خشم و کاهش فشار کاری پرستاران در جهت کاهش موارد خشونت را نشان می‌دهد.
