دکتراصغرفتائی رئیس انجمن پرستاری ایران در انتقاد به سیاست های کلان نظام سلامت در کشور نوشت:
"جامعه را بیمار نبینیم "

به گزارش روابط عمومی انجمن پرستاری ایران دکتراصغرفتائی نوشت :در سال های گذشته نظام سلامت برنامه های تغییر و تحول را پیشه کرده ،اما به نظر می رسد این تحولات منتج به نتیجه نشده و از قضا در مواردی فشارهای بیشتری هم به جامعه هدف این طرحها وارد شده است .تحول پزشکی از طبیب حاذق یا حکیم باشی به کلینیک که محور اصلی تحولات جهانی این حوزه بوده ، در ایران به طور کامل عملی نشده و امروز بیشترین نمودی که از آن به چشم میخورد ، حضور و وجود مطب های گوناگون است و درمانگاه های سرپایی که درمان سرپایی را به بازار روز شهرها افزوده است . دلیل آن این است که نهادهای متولی بهداشت ، درمان و پزشکی در قامت تقویت و ارتقای این نهادها ، طرح هایی را ارائه داده اند که تغییراتی در ساختار آن اعمال نکرده است .

شاید بتوان گفت نخبگان این نهاد در بهترین حالت ، قدرت طراحی نظم جدید را نداشتند و به همین دلیل تجربه های متعددی چون پزشک خانواده و طرح تحول نظام سلامت اثرگذاری لازم را به جا نگذاشته اند. هر یک از این طرح ها چون فاقد زیر بناهای ضروری و بنیه های استدلالی محکم بوده اند ، مستعد یک نوع یک جانبه گرایی یا گروه گرایی شده اند .در برخی موارد اقتدار محوری متخصصان شکل گرفته و رفتار مردم و متعاقبا منابع مالی به جهت کسب اطمینان و رضایت به سوی متخصصان سوق پیدا کرده و پزشکان عمومی از گردونه اعتماد و مراجعات مردم حذف شده اند.تا جایی که ساختمان سازی برای متخصص محوری در بسیاری از کلینیک های دولتی راه افتاد و به جایی برای جذب منابع مالی مردم تبدیل شد.

از سوی دیگر در بیشترموارد بجای توجه به پیشگیری درسطوح مختلف بیماریها ونیازهای مردم به اطمینان و آرامش از درمان بیماری به شدت به سمت نزدیک شدن به متخصصان و انجام آزمایش های تخصصی و افزایش هزینه های اولیه بیماری انجامید.در نتیجه نوعی سرمایه داری متخصصان شکل گرفت و ماهیت روشن فکری نظام سلامت را زیر سوال برد.در نیم قرن گذشته پزشکی بیش از آنکه شغل اقتصادی محسوب شود ،پیشه روشن فکری بود و ایدئولوژی و ستاره های آن به جای ایدئولوژی رقابت تحصیلی و متخصصان متمول امثال دکتر قریب بود و ارتقای سلامتی و کاهش مرگ و میر، نه جراحی های متنوع داشت و نه آزمایش های پر هزینه بسیار .

اگر طرح پزشک خانواده که آغاز نشده راکد شد ، به درستی اجرا می شد ممکن بود نظام سلامت کشور با کاهش شدید مراجعات مواجه و نیاز ایران به این همه واردات صنایع سنگین درمان و آزمایش پزشکی مرتفع می شد ، منتها بیم آن بود که این رویه هم گرهی برای مراجعه مداوم مردم به پزشک خانواده ایجاد بکند چرا که افرادی از سوی نهاد بهداشتی حاضر و ناظر زندگی مردمی شده آن که ضرورت نظارت و مداخله مستقیم آنان بر زندگی مردم اعم از زاد وولد و شیوه های درمانی مقبول نبود اما به هرحال این تجربه هم مانند نوزادی نارس زود جان سپرد .

اما در این میان به جای اینکه شاهد جدال منافع درمیان پزشکان عمومی و متخصصان باشیم شاهد منازعه میان نظارت اجتماعی و بازارهای صنعت درمانی هستیم .از جانب این طرح ها از یک سو مستقیما مردم تحت نفوذ نظام پزشکی قرار می گیرند از سوی دیگر درامدهای مردم و منابع ملی تبدیل به سود شرکت های سازنده لوازم و صنایع پزشکی شده است .شهروندان در سبک بیمار محور فعلی علاوه بر از دست دادن اقتدار و منابع مالی تاریخچه زندگیشان هم مورد توجه نیست تا بتوان در خدمات درمانی به بهره وری مطلوب رسید .شهروندان در حال طی کردن زندگی هستند و بیماری آغاز پدیداری آنها نیست .آنها نیاز به پرونده ای دارند که در سوابق بیمه ای شان ثبت شده و مراجعات و درمانهای آنها را به ترجیح خودشان به صورت جامع نگهداری کند در حالی که آنها به محض ورود به صندلی معاینه مطب ها و درمانگاه ها بعنوان بیمار ناگهانی پدیدار می شوند لذا سوابق و شرایط جسمانی مورد توجه پزشکان واقع نشده و بعنوان یک مورد اپیدمی و یک موضوع بیماری تحت درمان قرار می گیرند. یک شهروند نقش یک کیس بیمارستانی و پدیده آزماشگاهی را بازی نمیکند ممکن است او موانعی بر سر راه حفظ سلامتی خود داشته باشد که در ملاقات های کلینیکی باید مورد توجه بالین گران نظام درمانی قرار گیرد . با وجود شناسه های بیمه ای میتوان سوابق مشکلات و تاریخ بیماری ها را در پرونده پزشکی افراد ثبت کرده و در لحظه معاینه از طریق استعلام پرستار یا پزشک قابل مطالعه شود .

به این صورت پزشک عمومی یا متخصص با بیمار به عنوان انسان سالم تاریخ مند و دچار عوارض بیماری مواجه خواهند شد نه یک مراجعه کننده ناگهانی که صرفا معرف نشانگان یک بیماری است .اما در سطح بزرگتر نیازی به مراجعات متعدد به خاطر بیماری وجود ندارد . شهروندان باید در زمان شیوع اپیدمی ها و بروز بیماری ها علائم و نشانه های ضعف تندرستی را از سوی نظام بهداشت بشنوند .تهیه گزارش های ایمنی و اجتماعی مراکز بهداشت و اطلاع رسانی های عمومی در این زمینه اهمیت خاصی دارد .در این حالت نیز نهاد درمانی با جامعه به عنوان یک نظام دارای تاریخ انسانی و هوشمند برخورد می کنند نه بعنوان یک بازار موفقیت شغلی و در بهترین حالت تامین کننده آزمایشگاهی .این در حالی است که نظام بهداشت و درمان ما نگاه تاریخی و گفتگوی اجتماعی را از محوریت خدمات درمانی دریغ می کنند تا با مردم به صورت پدیدار یک بیماری برخورد کنند . به همین دلیل است که این سوال هنوز باقی است که چرا ما ایرانیان نمیتوانیم همچون کشوری توسعه یافته ،به جای بیماری، به ارتقای تندرستی و سلامتی ، افزایش کیفیت زندگی از طریق ورزش ،مشاوره های تغذیه و ورزشی دست پیدا کنیم ؟نظام بهداشتی و درمانی ما بجای این گونه خدمات اجتماعی و تدوین تاریخچه های فردی بیشتر در صدد مشاهده و درمان بیماران متعدد و کسب و درآمد از این راه است .به همین خاطر نگاه بیمار محور بر نگاه سلامت محور غلبه می کند و مردم به جای اینکه در چشم این نهاد بعنوان انسان سالم تصور شوند بصورت بیماری بالقوه مدنظر قرار می گیرند .پزشک مردم را بعنوان توده ای از مشتریان نیازمند فرض میکند و نه انسان های تاریخ مند و با قدرت دریافت پیام های ایمنی و اپیدمی شناسی بیماری ها .از ناحیه طرح های یک سو نگرانه و کنترل اجتماعی تجمیع اعتماد و منابع مالی درمانی به سمت متخصصان سرازیر می شود و ارسال پیام های طبی و بررسی تاریخچه های درمانی و پیدا کردن تکیه گاه های سلامتی افراد به حاشیه می رود .از این رو طرح های فعلی در نهایت به سوی یک جامعه سالم تر طی طریق نخواهند کرد و مسیری متفاوت از ضرورت های ارتقای سلامتی را طی می کن

روابط عمومی انجمن پرستاری ایران

دکتراصغرفتائی رئیس انجمن پرستاری ایران:
عدم پرداخت مطالبات معوق به همراه کمبود پرستار و وسایل مورد نیاز خدمات پرستاری را، از مهم ترین مشکلات پیش روی پرستاران درسطح کشورعنوان کرد.

به گزارش روابط عمومی انجمن پرستاری ایران دکتراصغرفتائی ریاست پرستاری ایران با اشاره به مشکلات جامعه پرستاری کشور گفت: اضافه کار و کارانه پرستاران طی طرح قاصدک که به آنها پرداخت می گردید یک سال است این پرداختی ها به تعویق افتاده و به پرستاران پرداخت نشده است 
که این امرمیتواندبه نوبه خوددرگذرزمان تاثیرمنفی روی این قشرزحمت کش بگذارد

وی یکی دیگر از مشکلات جامعه پرستاری را سالهاست به طور شفاهی ازتمامی تریبونها تمامی مسولین فقط قول تامین آن رامیدهند کمبود نیرو دانست و اظهار داشت: کمبود نیرو در مراکز درمانی کل کشور تنها به پرستاری خلاصه نمی شود و تمامی کادر درمان را در بر می گیرد که بیشترین حجم کاری بر دوش پرستاران خواهد بود و باعث اضافه کاری های اجباری، شیفت های متعدد وبروز خطاهای درمانی بیشتر وکاهش کیفیت خدمات ارائه شده ودرنهایت به ضرر خدمت گیرنده تمام میشود و سایر مشکلات را نیزدر بر خواهد داشت .

دکتراصغرفتائی رئیس انجمن پرستاری ایران افزود : علاوه بر این مشکلات ، کمبود وسایل و امکانات نیز کار پرستاران را نیز مختل کرده و پرستاران به اجبار با وسایل کمتر به کار خود ادامه می دهند که این عوامل باعث افزایش عفونت های بیمارستانی برای بیماران خواهد شد.

روابط عمومی انجمن پرستاری ایران

پیام تسلیت دکتر اصغرفتائی ریاست انجمن پرستاری کشور به مناسبت درگذشت دکترنوربخش رئیس فقیدسازمان تامین اجتماعی ومعاون پارلمانی سازمان
رئیس انجمن پرستاری کشور در پیامی درگذشت دکتر سید تقی نوربخش مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی و عبدالرحمان تاج الدین معاون پارلمانی سازمان تامین اجتماعی را تسلیت گفت.

در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد در اینجا مطلب قرار می یگرد